Renkler dünyaya anlam katan kuşaklardır. Her kuşağın bir rengi vardır. Üzerinden asırlar da geçse küçük bir fidanın, bir avuç toprağın, bir bardak suyun, altında yaşadığımız gök kubbenin rengi, kokusu, dokusu, ifade ettiği anlamı, değişmez ve değiştirilemez. Hiçbir son, hiçbir sebep, dünyanın milyonlarca rengini, binlerce nesli tükenen nefesi ve milyonlarcasının nefesine tehdit oluşturan bu doğayı doğurmamalıydı. Söylesenize buna sebep olan biz insanlar değil miydik? Oysa bizde bu dünyanın kanatları altında yaşamıyor muyduk? Ve bu dünyada yaşamaya çalışan milyonlarcası da bizler gibi nefes almıyorlar mıydı? Biliyor musun? Senin parkta yürüyüş yaparken çöp kutusunu görmeyerek doğaya bıraktığın bir su şişesi, içinde taşıdığı su ile sana hayat verirken onu sarmalayan kozası sayesinde belki de her dakika bir çiçeği, bir hayvanı, içine temiz diyerek çektiğin o oksijeni kirletip öldürüyor. Bir şişe, sana hayat verirken binlerce nesli öldürüyor… Dünya neden güzeldir, dünyada yaşamaya neden hevesliyizdir? Dünyada, binleri aşkın çiçek türü vardır. Her bir çiçek, bir hayattır. Ve her bir hayat; çiçektir, nefestir, yeşildir, tüketilmediği sürece. Bu dünyanın içinde, milyonlarca hayvan yaşar. Kimisi, uçarak yemyeşil ağaçların dallarında soluklanır. Kimisi, yüzerek derin okyanusların, sıcak denizlerin altında hayat bulur. Her biri farklıdır, en önemlisi ise her biri, yaşamayı hak eder. Kafanı her gökyüzüne kaldırışında saydığın yıldızlar, gördüğün şafaklar ve uçsuz bucaksız mavi, temiz kalmayı hak eder. Sence hayvanlar, bitkiler, altında yaşadığın gökyüzü ve onun içinde yaşayan bulutlar, yıldızlar, gezegenler olmasa dünyadan geriye ne kalırdı? Senin, dünyada içine çektiğin nefesin kaç dalı, kaç yaprağı, kaç renk çiçeği vardır? Gözlerinin dünyadaki zenginliğin farkına varma vakti gelmedi mi? Senin en büyük zenginliğin dünyanın rengarenk kalmayı hak eden doğası, bu doğanın içinde yaşayan binlercesi ve milyonlarcası… Belki de vakti gelmiştir. Ne dersin? Doğanın senin korumana ihtiyacı var. Doğanın renkli kalmaya ve yaşamaya çok ihtiyacı var. Yahya kemal Türk milleti için “Bizler ölüleriyle yaşayan bir milletizdir” der. Artık bu anlamda geçmişin geride kalma zamanı gelmedi mi sizce de? Bu dünyayı, yeniden inşa edelim. Sözgelimi, bu dünyanın en önemli hazinesi, doğası ve onun içinde yaşayan milyonlarcası kalsın. Gökyüzü gök, çiçekleri de al kalsın. Renkler nefes alsın. Hayvanlar ve bitkiler tükenmesin, tüketilmesin… Kahraman olma sırası sende. Doğanın ellerinden tut nefes alsın. Pelerinini binlerce çiçek kuşatsın! Öyleyse hoş geldin yaşayan doğaya. Hoş geldin dünyaya çiçek pelerinli kahraman! (Doğada dört yüz bini aşkın çiçek türü, bir buçuk milyondan fazla ise hayvan türü yaşar. Ancak bu güne kadar, yüzlercesinin nefesi tüketilmiştir. Onlar nefes alsın, doğa yaşamaya devam edebilsin diye “yüzlercesi ve milyonlarcası” bizlere emanettir. Onlara iyi bakın)                                                                                                               Şebnem Akyüz